Geen Kevin op the airport, het vliegtuig was te vroeg. Even schrikken toen ik ook geen bereik had, maar dat was binnen enkele minuten verholpen. Kevin was onderweg. Al net na de kennismaking vroeg hij me of het bezwaarlijk was om de andere dag (zondag) bijles te geven aan een van zijn oogappels, Kandipha.
Natuurlijk stem ik toe, daarvoor ben ik hier.
Hij rijdt me van Kaapstad naar Houtbaai en wijst ondertussen op allerlei scholen.
Rijdt in Houtbaai een getto in om mij een idée te geven van waar ik terecht ben gekomen.
Het ziet er verschrikkelijk uit, doet me denken aan India.
Dan gaan we naar mijn hostess Caroline, een typisch Engelse vrouw, groot huis, gek van paarden, maar geen oog voor sfeer, slechte kokkin blijkt later en ook niet iemand die van het huishouden houdt. Het ziet er smoezelig uit, steeds afwas in de keuken.
Misschien komt het wat te negatief over, ze is wel heel vriendelijk maar de andere dingen zitten niet in de genen.
Het weer is niet best, regen en tamelijk fris maar de vooruitzichten zijn goed, zoals ik in Nederland al zag.
Ik val als een blok in slaap en wordt tegen acht uur wakker.
Vandaag wordt ik om half twee opgehaald en loop daarom in de ochtend naar het centrum van HoutBaai. Koop een stuk zeep en bekijk wat winkels. Onderweg terug zie ik een voetbalveld vol kuilen en gaten waarop teams spelen alsof hun leven ervan afhangt. Later zou Kevin vertellen dat dat iedere zater- en zondag gebeurt van de ochtend tot de avond. In flinke plassen en hobbels worden slidingen gemaakt waar bij ons direct rood voor gegeven zou worden.
Ik wandel verder naar huis en bedenk dat Marijan haar familie op bezoek heeft vandaag. Wat een verschil met wat ik hier zie en meemaak.
Kevin brengt me diep de getto in, overal krioelt het van de mensen, in en om bouwsels van golfplaten, in de meeste is het ingeregend.
In een oude, vervallen barak geef ik bijles aan Nandipha, een bijdehand meisje van 15 jaar die dankzij een sponsor op de highschool is aangenomen.
Zij dient binnenkort enkele testen doen en met het oog daarop is ze 2 1/2 uur enthousiast bezig met wiskunde.
Op de achtergrond hoor ik timmeren en sleutelen aan auto's, muziek, geschreeuw en gelach, niet echt ideale omstandigheden.
Als afsluiting nodigt Kevin haar en haar zus en mij uit voor vis en chips aan de haven.
De avonden zullen lang worden hier, snel donker, niet safe om 's avonds op straat te gaan en weinig activiteit in mijn huis van verblijf.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hey pa!! Wow wat een cultuurshock moet dat zijn geweest: nog geen 24 uur ben je in afrika en je staat nu al in een getto les te geven..bijzonder hoor! Gelukkig is wiskunde overal hetzelfde..
BeantwoordenVerwijderenZit je alleen bij die Caroline? KLinkt alsof je nog wel even moet wennen aan de omgeving waarin je terecht bent gekomen, joh gelukkig heb je wat lekkere boeken bij je om de avonden door te komen.. Niet de held gaan spelen en alnog de straat op gaan he!? Wij hebben hier heeeerlijke pinksterdagen gehad, maar om jou een beetje tegemoet te komen gaat het vanaf morgen weer gewoon lekker regenen en waaien. Nou pa pas goed op jezelf en tot snel! dikke kus Hilde
He schat,
BeantwoordenVerwijderenWat ver weg, wat een andere wereld.
Het zal zeker even wennen zijn. Jij hebt de kans om vanuit een veilige omgeving een stukje van de wereld te verkennen. Doe rustig aan, maak contact en geniet!
Het onderstaande is voor jou geschreven:
Vaarwel zei de Vos.
Dit is mijn geheim.
Het is heel eenvoudig:
je ziet alleen maar goed met je hart.
Het wezenlijke is onzichtbaar voor de ogen.
Liefs Marijan
Beste Jos,
BeantwoordenVerwijderenInderdaad een flinke overgang vanuit het welvarende Breda. Het lijkt me wel leuk dat je meteen bent begonnen; dat lijkt me de beste manier om snel te acclimatiseren. Ook fijn dat je kunt communiceren via deze blog. Dat maakt het contact een stuk eenvoudiger.
Je hebt wellicht gehoord dat NAC Europa ingaat. Ze hebben terecht gewonnen, want Groningen was te bang of had niet de kracht om vol aan te vallen. Ik merk bij mezelf dat ik het jammer vind dat we verloren hebben, maar niet dat we nu niet Europa ingaan. Volgens mij hebben we daar niet veel te zoeken. Ron Jans is met vakantie en in Groningen legty men zich al neer bij vertrek van Berg naar AZ en ook ziet iedereen Granqvist vertrekken.
Intussen stekte met alles en hopelijk heb je een goede en plezierige tijd.
groet,
Menno
Hey lieve Jos,
BeantwoordenVerwijderenIk heb maandag geprobeerd je een bericht te sturen, maar ik zie dat dat niet goed gegaan is. Nieuwe ronde, nieuwe kans bij deze.
Zondag waren we zoals afgesproken, gezellig bij Marijan en de rest van de familie was er ook. Het eten was heerlijk, de temperaturen buiten waren ook fantastisch en het was heel gezellig. We hebben je gemist.
Ivo was zo vol van het feit dat NAC zich geplaatst had dat hij even vergat dat jij aan de andere kant van de wereld zat. Hij vroeg dan ook aan Marijan : Zit Jos in het atelier? LOL
Ik hoop dat je je draai een beetje gevonden hebt. Ik vind Afrika zelf helemaal geweldig en ik hoop dat jij Afrika ook zo ervaart.
Ook al is er veel armoede, er is ook veel saamhorigheid tussen de mensen. Over het algemeen zijn ze altijd bereid om het weinige dat ze hebben, ook te delen. Mij heeft het verbaasd dat ze zelf nauwelijks te eten hadden, maar dat we altijd welkom waren om een hapje mee te eten.
Ik hoop dat je een fantastische ervaring opdoet in dit spannende avontuur.
Veel plezier en geniet er maar van...
Liefzz Sol.