Weekend update

Zaterdag dus naar de rugby na een voetbaltoernooi voor 7 teams in de regen en een ergelijke organisatie. Kevin vroeg me op een bepaald moment, hoewel hij alleen maar kwam deelnemen met een team, of ik het wedstrijdschema wilde opstellen!! De organisatie was in handen van niet-blanke mensen en dat was de reden, volgens hem. Eerst moesten de goals en de belijning nog in orde worden gemaakt.
De rugby was amusant om te zien, veel UK-supporters op allerlei manieren uitgedost, goede sfeer en veel strijd op een drassig terrein, maar gelukkig was het droog.
Vervolgens nog een nadronk, bezoek aan een Ierse pub en uiteindelijk samen met Kevin en zijn vrouw Karen naar een Italiaans restaurant, lekker gegeten en gekletst.
Kevin bracht me naar huis, toch zo'n 30 km heen en weer.

De andere dag weer naar Kaapstad maar nu in een minibus, het vervoer voor de niet-blanken met een beetje geld. Stel je een Volkswagenbus voor waarin in totaal 19 mensen zitten, inclusief de chauffeur!! Hij brengt me naar het busstation en ik ga op zoek naar Waterfront voor een bezoek aan het 2-Ocean Aquarium. Schitterend in elkaar gezet, inclusief haaien en roggen, enorme krabben enz.
Veel ouders met kinderen en een televisieploeg.
Nog wat rondgelopen in de buurt, tocht naar Robbeneiland was gecancelled vanwege ruwe zee, en daarna op zoek naar het busstation. Ik wil voorkomen dat ik in het donker nog vervoer moet regelen want er wordt me een aantal keren afgeraden om via een bepaalde weg te lopen. Uiteindelijk in een bus waar 21 personen zitten!!! De bus rijdt pas weg als hij vol is.
Ben juist om 4 uur terug en ga voetbal kijken in het hotel Z-Afrika tegen Irak, zonde van de tijd, niet om aan te zien, maar beter dit dan alleen op mijn kamer. Daarna heerlijk gegeten in hetzelfde hotel en de volgende match gezien, gelukkig beter dan de vorige. Als ik uiteindelijk naar huis wil en vraag om een taxi te bellen wordt hiervoor 80 rand gevraagd (er was me 20 rand voorspeld). Uitendelijk wordt ik gebracht door de hotelmanager die 30 rand rekent (blijkbaar is zijn salaris niet zo hoog).

Maandag gebruik ik om te informeren wat er met Boy te regelen valt, maar die blijkt nog niet thuis van zijn werkweekeinde. Zijn vrouw zegt dat hij morgen wel tijd heeft. Dan maar de was naar de wasserij, nog enkele andere boodschappen en lunchen in het restaurantje. Toch niets te doen, dan maar 's middags huiswerkgroep tijdens welke er een wind opsteekt die de ramen doen klapperen terwijl ze niet gesloten kunnen worden. Het wordt ook behoorlijk koud, dus weinig aangenaam. De avond doorgebracht in huis.

Om 10 uur dinsdagochtend was Boy present om me op te halen, Ammandiph en Charlotte gaan mee, we gaan op weg naar Kaap de Goede Hoop. Er rijdt hij ons langs de gevangenis waarin Mandela nog drie jaar zat nadat hij van Robbeneiland kwam. Dat moet een ellende zijn geweest, verkrachtingen en bendevormingen zijn er schering en inslag.
Het weer wordt mooi en in de volle zon bezoeken we de pinguinkolonie aan de kant van de Indische Oceaan. Ze leven hier volledig in het wild, er zijn loopbruggen voor de toeristen waar de dieren geen last van hebben.
Via False Bay (zogenoemd omdat er veel schepen schipbreuk leden omdat het water verradelijk ondiep is) naar het reservaat met de beruchte plek.
Alle toeristen worden via borden naar een vuurtoren geleid, maar het schiereiland is nog zo'n 200 meter en veel klimwerk langer.
Op het puntje gezeten rook ik een shaggie en sta stil bij het feit dat ik nu ben op een plek die ik perse wilde bezoeken. Ook vermakelijk is het feit dat Charlotte en Ammadiph me nauwelijks kunnen bijhouden, hoewel ze elke dag gaan sporten.
We zien struisvogels en veel later, na veel zoekwerk van Boy, ook bavianen. Hij lokt er een naar zijn autoraam om hem een papier te laten stelen.
De beloofde zebra's en springbokken blijven onzichtbaar. Ook de walvissen waarna we later op zoek gaan zijn niet te zien.
Al rijdende brengt hij ons ook nog langs een huis waarin de bommenmaker van London (2006) gearresteerd is, een normaal ogend huis tussen Muizenberg en Retreat.
Hij weet dit soort info allemaal vanwege zijn werk.
De flamingo's die hij ons beloofd zijn wel aanwezig, maar te ver weg om goed te kunnen zien. We zijn dan inmiddels alweer ten westen van Kaapstad, vanwaar een schitterend uitzicht is op de stad en de Tafelberg.
Voor de twee meiden, bij aldoor slapend terwijl we rijden, rijdt hij ook nog eens Signal Hill. De schitterende zonsondergang die we nog te zien krijgen sluit een prima dag af.